Absurd

Zaterdag waande Wesley Meeuwsen zich met JVC Cuijk in een aflevering van Comedy Capers. “Dat moment van Gomes van Tottenham Hotspur met Nani van Manchester United spookte op het veld ook meteen door mijn hoofd”, zegt de spits van JVC over die absurde goal in het duel bij Quick’20. Wat was er aan de hand? Vrije trap volgens de scheids niet op de juiste plaats genomen. Tikje terug op de keeper met de bedoeling dat die de bal naar voren schiet, speler tegenpartij ertussen: doelpunt en 2-2. “Dat grapje kostte ons wel twee punten. Terwijl we die met de duels tegen Achilles’29 en FC Oss uit op komst heel goed konden gebruiken”, baalt Meeuwsen vier dagen na dato nog als een stier.

Want helemaal zeker waant JVC Cuijk zich niet en dat zou inderdaad ook voorbarig zijn. “Een paar slechte resultaten en je kunt er zomaar bij staan”, doelt Meeuwsen op de grote groep ‘bedreigde’ clubs in de tweede helft van het klassement. “Niets is onmogelijk”, reageert Meeuwsen aan de andere kant op de eerdere uitslagen dit seizoen tegen Achilles (1-1 uit) en Oss (thuis 2-1 winst, de enige Osse nederlaag tot nu toe). Ook de volgende voetbaljaargang maakt Meeuwsen deel uit van de Cuijkse selectie. “Weer ’n jaartje erbij, weer een jaartje carpoolen met Bart Tinus, ja. Een bewuste termijn, vanuit beide kanten. Als de club een betere kan krijgen, moet je kunnen anticiperen en dat geldt ook vanuit mijzelf. Ambities? Het zou als 24-jarige niet goed zijn als je die niet had. Het betaalde voetbal wordt een lastig verhaal. Ooit kon ik op amateurbasis naar TOP Oss, maar ik vond het risico te groot om daarvoor alles opzij te zetten”, aldus de voetballer die zijn opleiding genoot bij FC Den Bosch en op zestienjarige leeftijd de overstap maakte naar OJC Rosmalen.

En daar met name opviel door zijn productiviteit. Wat dat betreft ziet het er momenteel met vijf doelpunten magertjes uit. “Ja, maar daar zit een maar aan. Ik vind dat ik mezelf als meevoetballende spits redelijk heb ontwikkeld. Dat was ook nodig, want met JVC voetballen wij natuurlijk niet meer zo vaak op de helft van de tegenstander, zoals in het verleden het geval was. Kritiek? Daar moet je mee omgaan, maar met wat ik gewend was bij OJC is het verschil opvallend.” Vrij vertaald: ze slaan je schouders beurs als het goed gaat, maar als het wat minder gaat, is het enthousiasme navenant? “Zoiets, ja. Het verwachtingspatroon is vrij hoog bij JVC. Vanuit historisch perspectief is dat ook verklaarbaar.” Maar nu dus even niet.