foto Geert van Erven
Inmiddels heeft Bas van Loon de situatie aanvaard zoals die is. “De keuze was zwaar, maar ik moest vooral eerlijk zijn naar mezelf toe. Ik mocht bij Willem II blijven, maar ik had gezien de ontwikkelingen weinig vertrouwen in een plek in de eerste selectie.” Dus is de knop om. Definitief. Werk, studie en voetballen bij de amateurs bepalen vanaf nu zijn dagelijks leven. In die volgorde.
Nog één jaar gaf de linkerverdediger zichzelf de tijd, toen hij in de zomer van 2011 DESK afzegde en alsnog aansloot bij zijn oude liefde Willem II. Kijkend in de spiegel mag Van Loon zichzelf twaalf maanden later geen verwijten maken, vindt hij. “Ik heb best een goed seizoen gedraaid met de beloften. Was basisspeler en aanvoerder en we werden kampioen. Feitelijk was ik na Mitchell Pique de tweede linksback van Willem II. Goed voor hem, maar minder voor mij was dat Pique geen minuut miste. Zo zie je maar, je moet soms ook een beetje geluk hebben om echt te kunnen aanpikken.”
Arbeidsmarkt
De promotie naar de eredivisie en met name de komst van een externe linksback (Gaby Jallo, Heracles) waren voor Van Loon (21) signalen dat de tijd was aangebroken voor een nieuw hoofdstuk. Stageopties bij clubs als FC Oss en Helmond Sport liet hij links liggen. “Bewust. Betaald voetbal heb ik uit mijn hoofd gezet. Niet zonder slag of stoot, maar nu die beslissing gemaakt is, voelt het alsof een last van mijn rug is gevallen. Ik ben me nu aan het oriënteren op de arbeidsmarkt, het liefst in combinatie met een studie.”
En hij blijft natuurlijk wel gewoon voetballen. “UNA toonde interesse, maar bij Achilles Veen had ik na gesprekken met onder meer trainer Johan van Bijsterveld een prettig gevoel. Ook lekker inderdaad dat je straks de zondagen vrij te besteden hebt. Veen heeft ambities en die heb ik natuurlijk ook. Voetbal wordt dan weliswaar bijzaak, maar dat willen winnen blijft er uiteraard in zitten.”
Lees ook: Willem II zit in mijn bloed
Sport² 
Plaats een reactie