Warm bad

Wat er al aan zat te komen, is nu bewaarheid. Sander de Bont keert terug bij Dongen. “Ik heb even ergens anders van geproefd en dat was absoluut niet slecht. Maar het liefst wil ik toch bij Dongen zijn. Bij die club en in die omgeving voel ik me het prettigst.” Het predicaat ‘de terugkeer van de verloren zoon’ vindt De Bont wat zwaar aangezet, maar dat de spits blij is dat alles straks weer bij het oude is, daarover bestaat geen misverstand. “Ik krijg louter positieve reacties. Het voelt gewoon goed.”

Waarom dan toch dat vertrek in het najaar? “Een combinatie van factoren. Door een aantal opeenvolgende blessures speelde ik niet. Het was overigens terecht dat de trainer geen aanleiding zag om zijn opstelling te veranderen, want het team draaide toen goed. Daarnaast had ik een beetje het idee dat ik met Dongen sportief het maximale bereikt had. En het voorstel dat Wuustwezel me deed was heel mooi, daar ben ik eerlijk in.” Nog steeds zegt De Bont het in België goed te hebben. Met Wuustwezel pakte hij zelfs de derde periodetitel. En met zijn volle verstand gaf hij in februari zijn jawoord aan Baronie. Maar de drang naar het voor hem als een warm bad voelend Dongen bleek sterker dan alles.

“Als ik in België niet hoef te spelen, ben ik bij Dongen. Nog steeds is iedereen geïnteresseerd in me. Hier wil ik gewoon zijn.” Dat zijn cluppie het na een mindere periode nu weer geweldig doet, heeft De Bont verbaasd. “Als debutant op twee speeldagen van het einde op een tweede plaats staan, is toch ongekend? Straks een volwaardige hoofdklasser blijven moet volgens mij de insteek worden. Natuurlijk wil je als speler het hoogste, maar objectief beschouwd is meer dan dit niet realistisch. Het ziet er naar uit dat Fatih Kamaci vertrekt en dat is een aderlating. Een jongen die hier twee jaar geleden min of meer is komen aanwaaien. Echt onzin dat Dongen in het verleden spelers van buitenaf gehaald heeft. Maar misschien is nu het moment aangebroken om daar bij wijze van uitzondering een keer van af te wijken”, denkt De Bont hardop.